Wolven 

***********

Alle honden die we tegenwoordig, als huisdieren houden stammen af van de wolf. Wetenschappers hebben door middel van bloedproeven, skelet- en gedragsvergelijkingen kunnen vaststellen dat de wolf de voorvader is van alle honden.

Er zijn verschillende rassen, kijk verder voor meer info.

In sprookjes is de wolf altijd een vals, hongerig en mensetend monster waar iedereen erg bang voor is.
Het gekke is dat deze weergave van de wolf absoluut niet klopt met de werkelijkheid. Een wolf zal nooit een mens aanvallen laat staan doden. Zelfs als de wolf in grote hongersnood verkeert zal hij de mens niet als prooi aanvallen.
Toch zijn er zeer veel mensen bang van een wolf. Deze angst is vroeger ontstaan toen de wolf op het land van de boer schapen doodden, en zeer indringend huilden.
Toch is juist de wolf het meest sociale zoogdier dat er op de aarde leeft. Vanwege zijn sociale aard is het zo dat de afstammelingen van de wolf (honden) de meest nauwe band hebben met de mens.
De sociale aard van de wolf uit zich in het feit dat wolven in familieverband leven. Dit noemen we een roedel. Een roedel bestaat uit 6 tot 15 dieren afhankelijk van het jaargetijde en de aanwezigheid van prooi. Binnen de roedel leven een aantal wolven met vaststaande regels.
Zo is er een wolvenpaar de baas over de rest van de roedel . Meestal is het mannetje de baas, dit noemen we de alpha reu en hij leeft met zijn uitgekozen vrouwtje, de alpha teef.
Meestal zijn de alpha reu en alpha teef ook de sterkste , intelligentste en de meest ervaren dieren uit de roedel. Omdat dit tweetal het sterkst en dus ook het gezondst is mogen alleen zij welpen (wolvenkinderen) krijgen. Zo zorgt de roedel voor een sterk nageslacht. En dit is weer gericht op het in stand houden van de soort.

De opbouw (hiërarchie) van een wolvenroedel kun je vergelijken met een ladder. Bovenaan de ladder staat de alpha reu hij is de hoogste baas. Net hieronder komt zijn vrouw de alpha teef.
Dan de andere volwassen wolven. Dan de jonge wolven ( kinderen & tieners) en bij onderaan de welpen (baby / peuter wolven). Maar helemaal onderaan staat de underdog. De underdog is een wolf die er niet helemaal bij hoort en het pispaaltje van de roedel is. De underdog is de zwakste van de familie en eigenlijk een stakker, die niets te vertellen heeft. Toch heeft hij een belangrijke functie binnen de roedel want doordat er een pispaaltje is waar iedere andere wolf zijn frustratie op af kan reageren is de roedel stabiel. De underdog moet alles over zich heen laten komen en mag helemaal
niets terug doen, anders wordt hij gedood of uit de roedel weg gejaagd wat in wezen ook neer komt op de dood, omdat het voor een wolf alleen het heel moeilijk is zich in leven te houden.
De alpha reu is de baas van alle andere wolven en zij moeten hem absoluut gehoorzamen. Daaronder komt de alpha teef. Zijzelf moet gehoorzamen aan de alpha reu maar alle andere vrouwelijke dieren (onder haar op de ladder) gehoorzamen haar.
Dan de volwassen wolven. Deze dieren gehoorzamen zelf aan de alpha reu en zijn weer de baas over zij die onder hen staan op de ladder namelijk de jonge wolven, de welpen en de underdog.

Zoals je kan verwachten van de roedelleider heeft de alpha reu bepaalde voorrechten. Hij alleen mag zich voortplanten, hij mag als eerste eten van een prooi, hij geeft de leiding. Ook als andere volwassen wolven met een plan komen, bijvoorbeeld om op jacht te gaan, zal de alpha reu tijdens de jacht de leiding op zich nemen. Nog een belangrijke taak van de alpha reu is het toetsen van de pasgeboren welpen. 21 dagen na de geboorte verlaten de welpen voor het eerst het hol van de moeder.
De alpha reu staat de jonkies dan op te wachten en gaat hardhandig met ze om. Niet om ze nu moedwillig pijn te doen maar om te kijken of de welpen zich kunnen onderwerpen aan de baas, hijzelf dus. Omdat wolven in een roedel leven, en je hebt net gelezen dat welpen bijna onderaan op de ladder staan moeten ze wel luisteren en zich onderwerpen aan anderen.
Kan een jong welpje zich niet onderwerpen dan is hij in wezen asociaal en niet geschikt voor het leven in een roedel. De alpha reu bijt zo'n welpje dan ook meteen dood. Onderwerpen ze zich wel aan de alpha reu dan mogen ze gelijk terug naar de teef (moeder). Ook zieke dieren worden gedood of verstoten, omdat zij een gevaar kunnen zijn voor de rest van de roedel

De welpen die door de alpha reu zo hardhandig getest zijn zullen uiteindelijk volwassen worden en dan de roedel verlaten om zelf een familie te beginnen. Om als zelfstandige roedel te overleven moeten ze gehoorzamen aan een harde natuurwet : namelijk het recht van de sterkste.  (de welpen krijgen wel tot 4 maanden voedingsvoorang op de rest van de roedel)
De wolven zijn alleen vruchtbaar in de koudere maanden van het jaar zodat de welpen altijd in het begin van het voorjaar geboren worden. Dit helpt bij het overleven, echter van de tien geboren welpen overleven er uiteindelijk maar twee. De rest gaat door een gebrek aan prooi (eten) , door doding door de natuurlijke vijand zoals beren, of als gevolg van inwendige parasieten als wormen.
Het voordeel van deze natuurlijke selectie is dat de sterkste wolven in leven blijven en zorgen voor een bijzonder sterk en gezond soort. Afwijkingen waar honden veel last van hebben zoals heupdysplasie of staar aan de ogen, komt bij wolven niet voor.

De wolven leven in een door hun bepaald gebied, territorium genaamd. In dit gebied mogen geen andere dieren komen. Het territorium heeft een sociaal gebied, hier komen alle wolven uit de roedel en een persoonlijk gebied, dit is een eigen plekje van een wolf alleen. Vergelijk het persoonlijk gebied maar met een hondenmand. En het sociale gebied met het huis waarin de hond leeft.
Buiten het territorium ligt het leef- en jacht gebied. Dit gebied is vrij groot en ligt rondom het territorium.  Denk maar aan de wijk waarin je huis staat.

Wolven kunnen elkaar informatie doorgeven en dit ook begrijpen door middel van een uitgebreid communicatiesysteem. Dit gebeurt met horen van geluiden (auditieve informatie) en door het zien van andere wolven (visuele informatie).
Wolven hebben verschillende manieren om geluid te maken, huilen, piepen, jammeren. Elk geluid heeft een eigen betekenis. Door te huilen wil een wolvenroedel laten horen waar zij zich bevinden en het gezamenlijk huilen van een roedel benadrukt het groepsverband waarin zij leven.
Met zijn lichaam kan een wolf laten zien hoe hij zich voelt. De houding van het lichaam en de stand van de staart en de oren geeft informatie aan andere wolven. Zoals bijvoorbeeld "ik ben onderdanig", of "ik voel mij hier de sterkste" of "ik ben angstig".

De toekomst
De laatste jaren zijn de biologen en andere wetenschappers er steeds meer van overtuigd geraakt dat de wolf een belangrijke functie vervult in de natuur. De taak die de wolf kan vervullen is het in evenwicht houden van het dierlijk leven in de natuur. Gelukkig zijn er wolven gesignaleerd in de bossen van Oost-Europa en zijn er steeds meer mensen die inzien dat de wolf een zeer nobel diersoort is. Over de gehele wereld leven nog naar schatting 100 tot 150 .000 wolven. Vooral in Canada en Rusland komen nog veel populaties voor. Deze aantallen lijken veel maar als je vergelijkt dat in Nederland alleen al zo'n 1.100.000 honden leven is het natuurlijk verschrikkelijk weinig.
In West-Europa zullen nog zo'n 4000 wolven leven. Hoofdzakelijk in Spanje, Portugal, Italië, Finland , Griekenland.   In de Oost-Europese landen ligt het aantal op zo'n 10 tot 20.000 dieren ( Rusland niet meegerekend).

Enkele rassen van wolven :

De Grijze Wolf

*******************

De grijze wolf  

(Canis lupus), is de grootste met ongeveer 41 wilde soorten in de honden familie Canidae, van de  Carnivoren. Ze worden van 66 tot 96 cm schouderhoogte hoog, 1 tot 2 meter in de lengte (punt van de neus tot eind van de staart), en variëren in gewicht tussen de 28 en 65 kilo. Hun vacht kan variëren in kleur van grijs tot bruin, van wit tot gitzwart.  Normaliter jagen ze 's nachts en voeden zich voornamelijk met groot hoevige dieren als herten, kariboes, elanden, maar soms eten ze ook bessen, vogels, bevers, vis en zelfs insecten. De dieren die ze doden zijn normaliter heel jong, oud of op een andere manier zwakker dan anderen omdat die makkelijker te vangen zijn. Ze hebben middelgrote jachtgebieden. Gezonde wolven zullen zelden mensen aanvallen. Vroeger hadden ze een territorium van bijna geheel Noord Amerika. Tegenwoordig is alleen in bepaalde noordelijke staten van Canada de wolf populatie groot genoeg om zichzelf in stand te houden. De grijze wolf paart voor het leven en leven in roedels die kunnen variëren in grootte van 2 tot meer dan 15, maar zijn meestal tussen de 4 tot 7 wolven.  De roedelleider is normaliter de sterkte reu, die bijna alles bepaald in de roedel, o.a. wanneer en waar er gejaagd gaat worden.

Wolvenroedels worden primair gevormd door familie leden. Ze kunnen grotere afstanden en vaker reizen met hun roedel dan enig ander dier. De grote van hun territoriums is afhankelijk van de mate waarin voedsel en water aanwezig is. Territoria kunnen elkaar overlappen, hoewel roedels zeer zelden op een andere territorium zullen komen. Sommige wolven verlaten hun eigen roedel om eenzaam verder te gaan. Deze kunnen hun eigen roedel vormen als ze een partner en een vrij gebied vinden.

Het paarseizoen is van januari tot april. De roedel zal op één plek blijven van lente tot zomer, en verplaatsen veel in de herfst en winter. Dat ze van lente tot zomer op één plek blijven, heeft te maken met de zorg voor de welpen.  Tijdens de zomer, zijn de meeste verplaatsingen en bewegingen naar en weg van de welpen, en volwassen wolven reizen en jagen meestal alleen. In de herfst zijn de welpen capabel genoeg om met de volwassenen mee te reizen, dus tot het volgende "pupseizoen" zal de roedel meestal als een eenheid in hun gebied zoeken naar eten en prooien. Hoewel vaak alleen de hoogste reu en teef op de ladder van de roedel zullen paren, zijn alle leden van de roedel betrokken bij de opvoeding van de welpen. Sterffactoren die de wolven treffen zijn met name de jacht van de mensen op hen, gedood worden door andere wolven, ziektes, parasieten, verhongering en verwondingen door een prooi. De meeste wolven leven in het wild waarschijnlijk minder dan 10 jaar!

De Rode Wolf

********************

DE RODE WOLF : 

De historische territoria van de rode wolf bestaat uit de zuidoost kant van de VS, uitgestrekt in het westen tot  Texas en in het noorden tot Illinois. Ze prefereren een warme, vochtige en begroeide woonomgeving, hoewel ze ook aanwezig zijn in naaldboombossen en op prairies.

Ze fokken vaak met de coyote en hierom wordt er aangenomen dat de rode wolf voornamelijk zal uitsterven door  dit soort mengelingen (i.p.v. door de mens). Dit, en ook de vernietiging van bossen en kustelijke moerassen, wereldwijde achtervolgingen en activiteiten om roofdieren onder controle te houden, bracht de rode wolf dicht bij uitsterving.

In 1980 werden ze in het wild biologisch uitgestorven verklaard. In het wild zullen rode wolven normaal gesproken een levenslange partner hebben, en hun roedels bestaan normaliter uit een volwassen paartje met jongen. De rode wolf bereikt de "fokvolwassenheid" in hun tweede of derde levensjaar. Paarseizoenen kunnen voor deze wolf variëren van maart tot mei. De nesten van de wolven bevinden zich bij stroomversnellingen/oevers, vergrote burchten van andere dieren, holle bomen en zandige holtes in kustgebieden.

Hoewel altijd wordt gesuggereerd dat de rode wolf (Canis rufus) oorspronkelijk een kruising is tussen de grijze wolf en de coyotes, is het erg waarschijnlijk dat de rode wolf al bestond in Noord Amerika, voordat zowel de grijze wolf als de coyote bestonden. Fossielen van zo'n  750.000 jaar oud, wijzen aan dat de rode wolf een naast familielid is van een primitieve vorm van de Noord Amerikaanse wolf.

De rode wolf is gelijk aan, maar kleiner dan, de grijze wolf en is bemiddeld met vele karaktertrekken van grijze wolven en coyotes. De rode wolf kan variëren in grootte van 38 tot 40,5 cm  schouderhoogte, 1,4 tot 1,65 m in lengte en kan tussen de 20 en 45 kilo wegen. De kleur varieert tussen cinnamon rood tot bijna zwart, met getinte kenmerken boven de ogen. Ze voeden zich met name met vogels, konijnen en andere kleine knaagdieren, maar jaagt ook op herten en indien aanwezig, ook op andere grote prooien

De Artic Wolf

******************

De Artic Wolf,

oftewel de Polar wolf, is in staat om jaren te leven in temperaturen ver beneden het nulpunt, meer dan 5 maanden per jaar in het donker en weken zonder voedsel. De bodem is permanent bevroren. Ze wonen op de meest onbewoonbare territoria van de wereld. In april komt de luchttemperatuur nauwelijks boven de -5° C. Deze wolf leeft op een van de weinig plaatsen ter wereld waar het (bijna) veilig is voor de grootste bedreiging aller tijden: de mens!
Deze wolf is een van de weinige dieren die dit soort condities kan hebben. Hoe ze door het jaar leven is eigenlijk onbekend.

Ze leven in kleine roedels, bestaande uit een paar, hun jongen en hun nakomelingen uit eerdere seizoenen. Dit dominante paar mag paren en worden de alpha reu en alpha teef genoemd. Ze worden gerespecteerd door de rest van de roedel. Alle volwassenen in de roedel werken samen in het voeden en zorgen voor de jongen.

Na de paring in maart, verlaat het drachtige teefje de roedel om een nest te vinden en haar welpen te werpen. Ze kan een nieuw nest graven, maar met een bevroren grond zal ze vaak gedwongen zijn om naar een oud nest terug te keren in een grot of een spellonk. De welpen worden doof, blind en hulpeloos geboren. Ze zijn volkomen afhankelijk van hun moeder, en die vertrouwt op haar beurt volkomen op haar reu om het voedsel te brengen wat ze nodig hebben. Na een maand zijn de jongen in staat om vlees te eten. Vanaf dat moment zal de hele roedel mee zorgen voor het eten geven aan de welpen. Wellicht gaan de welpen het jaar erop er zelf wel op uit. Tijdens de herfst en de winter blijven de Polar wolven in beweging en leven op verschillende plaatsen. Ze jagen op lemmingen en andere Polar dieren, maar de meest belangrijke bron van voeding zijn de musk ossen en de kariboes. Polar wolven zullen in principe ieder doden dat ze kunnen vangen en eten ieder deel op (incl. huid, vacht en botten). Als de prooien verplaatsen gaan de wolven met ze mee naar nieuwe jachtgebieden richting het Zuiden.

Vanwege de schaarsheid van grasvelden, moeten dieren hele grote afstanden overbruggen om genoeg eten te vinden om te kunnen overleven. En om te overleven moeten de wolven samen jagen willen ze een grote prooi te pakken kunnen krijgen. De kariboes en ossen zijn te sterk om door één enkele wolf gepakt te kunnen worden. Tegen de tijd dat de roedel de kudde ossen genaderd zijn, is de kans op verassing allang verdwenen; de kudde heeft dan al een defensieve cirkel gevormd met de kalveren in het midden.
De wolven zullen de kudde moeten omcirkelen, en op die wijze de ossen dwingen om te draaien om de wolven te kunnen zien. Als de wolven succesvol zijn, zullen de ossen uiteen vallen en de wolven gaan over op de aanval trachtende om de jongere en zwakkeren te isoleren. Een musk os geeft voldoende voedsel voor de wolven om een aantal dagen van te kunnen leven.

De schouderhoogte van een Artic Wolf varieert tussen de 63,5 tot 79 cm. Gemiddeld zijn ze 92 cm lang (van hoofd  tot voet). Hun lichaamslengte kan variëren van 0,9 m tot wel 1,5 m (neus tot staart). De kleuren variëren van rood, grijs, wit en zwart. Het geschatte gewicht van een volwassen reutje is 87 kilo. In gevangenschap kan een Artic wolf wel 17 jaar oud worden. In het wild ligt de gemiddelde leeftijd echter op 7 jaar!

In het algemeen worden wolven al de hele geschiedenis bedreigt tot uitsterven. De Artic Wolf is de enige soort die op zijn aantal blijft staan, te danken aan de zelden ontmoetingen met de mens! Laten we dat vooral ook zo houden!!!!!!!!

De Europese Wolf

*********************

Europese wolven

leven en jagen, net als de anderen, in roedels van familieleden bestaande uit een alpha (de dominante reu), zijn partner en hun nakomelingen.
Normaliter blijven ze in de buurt van hun nest/plaats, maar kunnen ver buiten hun territorium gaan zwerven om te jagen. Ze kunnen jagen op, en doden ook, prooien die 10 keer zwaarder zijn dan hun eigen gewicht. Hun favoriete prooien zijn wilde herten en elanden. Maar deze wolf zal ook kleine beesten eten, zoals muizen en kikkers. Omdat het aantal te vangen prooien afneemt, zijn ze begonnen te jagen op tamme paarden, vee en zelfs huishonden. Wolven die uitgehongerd zijn zullen ook gewoon aardappels, fruit en groente eten.

De alpha reu en teef paren tussen januari en maart. De welpen worden 7 weken later geboren in een nest (een den) tussen bosjes of rotsen. Het mannetje brengt voedsel naar het nest. Dit kan door een hele prooi mee te nemen, of door het eerst door te slikken en bij de rest van de roedel het weer uit te spugen. Als de welpen wat groter zijn geworden, zal de moeder en andere roedelleden ze helpen met voeden.

De Mexicaanse Grijze wolf

******************************* 

Tot 1900, de Mexicaanse grijze wolf had zich uitgestrekt door Centraal Mexico, Arizona, New Mexico en West Texas. De eerste pioniers aldaar begonnen met jagen op de prooien van de wolf, en dwongen daarmee de wolf om zichzelf te bedienen van de voorraad van de pioniers zelf. Dit gedrag leidde op haar beurt weer op het jagen op de wolf zelf...

Tegen 1950, de Mexicaanse wolf was ogenschijnlijk verdwenen in de VS. In 1970 werd, voor zover bekend,  voor het laatst een wilde Mexicaanse wolf neergeschoten. In 1976 werden ze beschouwd als bedreigde diersoort. Hun aantal is sindsdien toegenomen door het in gevangenschap laten paren, en daarna weer in het wild loslaten. Maar ondanks deze pogingen, blijft ze een  zeer zeldzaam dier in het wild. In het wild, voedt de wolf zich primair met hert, antilope, konijnen en andere kleine knaagdieren. Als de kleinste soort van de grijze wolf, de Mexicaanse grijze wolf varieert in grootte van 1,27 tot 1,63 m (van neus tot staart), 61 tot 81 cm schofthoogte en weegt van 25 tot 45 kilo. De vacht is normaliter een mengeling van zwart, wit en grijs.
Ze vormen roedels, bestaande uit een paar en hun nazaten. Alle leden van de roedel helpen mee in de opvoeding van de welpen.

De Maned Wolf

*********************

Hoewel een lid van de Canedae familie, welke honden, wolven en vossen inhoudt, is deze wolf de enige die in de Chrysocyon valt. Hij wordt niet beschouwd als een "echte wolf". Hij lijkt meer op een overgroeide vos met extreem lange benen en veel vacht op zijn schouders.

Apart gegaan van de andere wolf soorten in Noord Amerika, deze wolf ontwikkelde zich zoals ze heden ten dage is. Ze is ongeveer 1 meter hoog, 1,2 m lang en weegt zelden meer dan 25 kilo. Door de lange benen lijkt het echter of ze veel zwaarder is dan dat ze werkelijk wegen. In de natuur leven ze in droge bossen, en op graslanden met zompige regio's met hoge weelderige begroeiing. Door zijn lange benen is deze wolf in staat om over hoog gras te kijken, wat het makkelijk maakt om prooien te bespieden. Ook maakt het makkelijk om zich erin te verbergen. De tenen van de wolf kunnen makkelijk gespreid worden wat het makkelijk maakt om op moerassige ondergronden te lopen. Deze wolf is een vleeseter zoals alle  honden, maar fruit maakt ongeveer de helft uit van zijn voeding. Zijn favoriete eten is de wilde marmot. Ze eten konijnen, kikkers, vogels, vis etc. Hij heeft scherpe tanden om het vlees te snijden en platte kiezen voor het pletten van fruit. Ze jagen hoofdzakelijk in de schemer en in de nacht. Ze pakken hun prooien met een snelle en hoge trap. Soms graven ze prooien op uit hun holen.

Het paarseizoen valt tussen de late lente en de vroege zomer. Hun paargedrag is echter alleen geobserveerd in gevangenschap. Het teefje neemt de leiding in het paren door voor de reu te buigen en tegen hem aan te wrijven terwijl ze met haar voorpoten op de grond trappelt. De teef krijgt meestal 4 of 5 welpjes. In een jaar zijn ze volledig gegroeid, en paren meestal als ze 2 jaar oud zijn. Deze wolven worden in gevangenschap rond de 12 tot 15 jaar oud. Hoe ze in het wild leven, is tot op heden nog onbekend... Deze wolf leeft in Brazilië, noord Argentinië, Paraguay, Oost Bolivia en Zuidoost Peru. De vernietiging van hun leefgebied door ontwikkeling voor menselijke doeleinden bedreigt deze wolven. De effecten van agricultuur - overgrazen door veekuddes bv. - zorgt voor minder eten en territorium voor de wolven.  Ze worden gedood door ranchers als ze door honger gedwongen worden om hun kuddes aan te vallen. Ze staan op de lijst van bedreigde diersoorten van de Braziliaanse regering en de  U.S. Fish & Wildlife Service

De Hybride

****************

LET OP DEZE TEKST IS LOUTER INFORMATIEF. IK STEUN HET HOUDEN VAN HYBRIDES NIET.  IK HEB GEEN HYBRIDEN EN ZAL DIT OOK NOOIT HEBBEN.   SIBERISCHE HUSKIES ZIJN GENETISCH VOLWAARDIGE HONDEN EN GEEN WOLVEN OF HYBRIDEN !!!! DUS OOK GEEN HALVE WOLVEN. 

Een hybride is een kruising tussen een pure wolf en een ander dier. In het wild paren rode wolven regelmatig met coyotes en krijgen dan een hybride wolf. Waar ik het hier nu verder over heb, is de kruising van een wolf en een hond, of een andere hybride wolfhond zoals Malamutes, Husky's en Duitse herders. Ze zijn wat zwaarder en groter dan wolven. Eigenlijk is de naam "hybride" niet toepasselijk, ervan uitgaande dat de Canis lupus (wolf) en Canis lupus familiaris (hond) van dezelfde soort zijn. Het is beter om te spreken van "wolf/hond-kruising", oftewel: wolfhonden. Een probleem met deze honden is dat u nooit weet hoeveel van het karakter van de wolf in de hond aanwezig is. Een hond is gefokt om met mensen om te kunnen gaan, een wolf heeft van nature een angst voor mensen. Een combinatie van deze twee kan in het ongunstigste geval een wolfhond opleveren met een sterk ontwikkeld jachtinstinct en geen angst voor mensen! In de VS zijn de afgelopen 30 jaar vrij regelmatig ongevallen voorgekomen met zo'n wolfhond en m.n. met kinderen in de hoofdrol.
Deze hond kàn een lief en intelligent gezelschap zijn. Maar ze zijn in principe niet het meeste ideale huisdier.  Ze vereisen veel tijd, geduld en training. Meer dan bij honden en zijn zeker niet geschikt voor beginnelingen! Ook hebben ze speciaal voer nodig, wat best in de cijfers kan lopen.

Mensen moeten begrijpen dat een wolfhond voor een deel nog steeds een wild dier is, ze zal nooit de geciviliseerde huishond zijn. Ze vragen speciale aandacht, zowel fysiek als mentaal.

Een wolf is geen huisdier. Ze zijn niet zindelijk, blijven twisten over de rangorde, bijten spullen stuk, zijn angstig t.o.v. vreemden en zullen ongelukkig zijn gezien hun altijd aanwezige vrijheidsdrang. Wilt u echt een hond die op een wolf lijkt? Denk dan eerder aan een sledehond (Malmute of een Husky) of een herder. Dit zijn honden die goed opvoedbaar zijn en gewend aan mensen. De Saarloos Wolfhond en de Tsjechische Wolfhond zijn echter officieel erkende rassen met een vleugje wolvenbloed. 

De verschijning van de wolfhond:
De wolfhond zit vol leven en heeft een oneindige energie, en heeft zijn/haar intuïtie sterk ontwikkeld. Ze hebben nauwelijks aangeboren afwijkingen, ziektes, zwakheden en onvoorspelbare karaktereigenschappen. Deze wolfhonden hebben op zich bewezen zich aan te kunnen passen aan een huiselijk leven ondanks hun algemene wantrouwen t.o.v. vreemden.

* Dit "ras" is een groot, krachtig gebouwd dier met een smalle borst en een sterk lichaam. Dit lichaam is in verhouding met zijn hoogte iets lang.  

* De vacht is dik, gelaagd en heeft een wollige onderlaag, met prominent aanwezige nek en kaak manen.  Het is ongeveer 2,5 tot 5 cm lang, afhankelijk van het seizoen. De staart is pluimig en wordt recht gedragen (nooit gebogen over de rug). Ze zijn uitermate geschikt voor koude klimaten.

* De kop is breed en plat tussen de oren, puntig richting de neus. De kleur van de ogen is meestal amber kleurig of geel. De bek is niet stomp, maar loopt taps toe naar de neus. De oren zijn recht en middelgroot (proportioneel gezien kleiner dan de Duitse herder) en binnenin zit veel vacht.

*  Hoogte: 63,5 tot  91 cm. Gewicht: 30 tot 75 kilo.

*  Kleuren variëren van wit tot een zwarte gloed, met wolvengrijs en zandkleur.

*  De wolfhond heeft een sterke wil, is alert en actief. Zijn instincten zijn sterk en kunnen niet genegeerd worden. Hoewel argwanend en voorzichtig met vreemden, kent de wolfhond een super toewijding tot zijn/haar menselijke familie. Zeer gevoelig voor de stemming van zijn/haar baas.

*  Ze leren al snel wie de leider is, waardoor er een stevige band ontstaat met de eigenaar en het gezin. Indien goed gesocialiseerd op jonge leeftijd, zijn ze extreem sociaal en aangepast aan de mensen buiten het gezin.

*  Hun blik is indrukwekkend, alert en houd je gevangen. De algemene indruk van dit dier is snelheid, kracht en uithoudingsvermogen, gekoppeld aan elegantie en  symmetrie. De nadruk wordt gelegd op geruisloos lopen, beweging en een goede conditie. Dit dier moet een goed gespierd atletische hond zijn, en mag beslist geen extra gewicht  meedragen.

*  De wolfhonden zijn slimme en onhonds intelligente honden die een constante bron zijn van afleiding en verrukking voor hun bazen. Deze geven vaak aan dat deze dieren moeilijk te behelzen zijn vanwege hun graafmogelijkheden en hoge manier van springen. Een verantwoordelijke eigenaar met verstand van dit soort is belangrijk en essentieel om deze dominante hond in touw te kunnen houden.

*  Ze leven rond de 10 tot 18 jaar.

* Deze wolfhond mag niet agressief zijn ten opzichte van mensen. Enige agressie ten opzichte van hetzelfde soort sekse (van andere dieren) wordt getolereerd, maar is verder onwenselijk.

* Het zijn grote honden, solide gebouwd met lange, ogenschijnlijk onproportionele poten. Dit dier geeft een algemeen sterke en krachtige indruk, met elegantie en snelheid.

Wolf(hond) versus hond :

Wat onderscheidt de wolfhond t.o.v. andere honden? Het statig gedragen hoofd met zijn opvallende kaakmanen, de rechte oren, de lichaamsgrootte, zijn lange poten,  de statueske verschijning en zijn algemene  omtrek zou al voldoende moeten zijn om van verre de verschillen te kunnen zien.

Genetische en fysieke kenmerken:

* Echte wolven hebben eens per jaar een nest, de welpen worden eind maart tot begin mei geboren. Honden worden het hele jaar door geboren.

* Echte wolven worden zwart geboren (of heel donker grijs). Zelfs de Artic wolf, die uiteindelijk helemaal wit zijn, zijn donker bij de geboorte. Honden worden in velerlei kleuren geboren.

* Volwassen wolfhonden lijken erg op wolven. Enkele fysieke karaktereigenschappen van de wolf zijn: lang; benig lichaam; een dikke, dubbellaagse vacht; extra lange poten; manen of vacht rond de nek en het schoudergebied; verlengde snuit; lange, gekromde tanden; scheve/schuine ogen variërend van bruin tot amber tot geel (nooit blauw!); kleine behaarde, ronde oren; rechte staart (i.t.t. de staart van de Malmute en de Husky, die omkrult over de rug); zwarte neus. Opmerking: geen van deze eigenschappen mag op zichzelf tot een  uitkomst van een wolf leiden, aangezien een aantal van hen voor zowel de wolf als een aantal honden, normaal zijn.

Gedragskenmerken:

* Vroege, consequente socialisatie van de wolfhond is nodig op een jonge leeftijd, t.o.v. volwassenen, kinderen, andere dieren, geluiden, situaties ed. Als dit niet gedaan wordt, kan dit dier worden tot een onhoudbaar, uit angst bijtend en schrikachtige volwassene.

* Vernieling. De wolf is van nature een graver, en de vernieling in uw huis kan enorm zijn! De meeste wolfhonden kunnen bijna alles openen (ondanks kindveilige sluitingen). Zo ook uw koelkast, kasten en deuren.

 * Het feit dat wolven niet in één gebied hun ontlasting doen zoals gewone huishonden, gecombineerd met het natuurlijke gedrag om hun territorium te merken (sproeien), maken  huiswolven en hoge generatie wolfhonden (dus vader of moeder een wolf), zeer moeilijk te houden.

* Hoge generatie wolfhonden zijn geen goede waakhonden, te danken aan de timide houding van de wolf. Verwacht dus niet dat een hoge generatie wolfhond uw eigendommen zal beschermen! Wolven en zulke wolfhonden, blaffen weinig (meestal slecht een waarschuwings blaf), dus zullen ze geen goede alarmdieren zijn.

* Huilen. Wolven en wolfhonden janken, of het nu is uit eenzaamheid, als waarschuwing of om hun eigen wolf redenen. Neem dat in ogenschouw als u in uw woonomgeving zo'n dier wil aanschaffen. Hoe zouden uw buren erop gaan reageren denkt u zelf?! Niet iedereen zal een vroege, hoe mooi dan ook, gehuil appreciëren op een zeer vroeg tijdstip.... (zeker om 4 uur 's nachts).

* Ze kunnen goed zijn met kinderen, absoluut. Maar wees alert op hun prooi-instinct die gekieteld kan worden door jonge kinderen die rennen, vallen en huilen. De meeste wolfhonden worden erg groot en spelen ook erg ruw. Maar er geld voor ieder (groot) dier dat ze nooit alleen gelaten moeten worden met een kind!!

* Gehoorzaamheid. Wolven zijn extreem slim.  Ze hebben hun eigen redenen om dingen te doen en ze hebben niet de "will-to-please" zoals de meeste honden hebben. Training voor hun gehoorzaamheid, en dan zeker bij hoge generatie wolfhonden, zal veel tijd en pogingen in beslag nemen. Buiten dat zal het minder betrouwbare resultaten geven dan met een hond, hoewel het wel kan! Om een hoge generatie wolfhond te laten komen op beval, is een grote onderneming. Hierom kunnen de meesten niet zonder lijn uitgelaten worden in een omgeving met veel mensen. Buiten dat moet rekening gehouden worden met het feit dat kleine kinderen en dieren het prooi-instinct op ieder moment kan kietelen. Een heleboel lage generatie wolfhonden hebben echter met uitstekend resultaat hun gehoorzaamheid training behaald. Erg belangrijk is ook dat je jezelf als een Alpha (de leider) moet laten gelden. Voor wolven is het normaal om de leider regelmatig uit te dagen voor een andere rang in de roedel. Je moet bereid zijn om met dit gedrag, op de juiste wijze mee om te gaan. Sla nooit een wolfhond, maar zoek hulp bij een professionele trainer met ervaring met deze dieren!

 * Bijten en happen zijn natuurlijke zaken voor een wolf, die op een jonge leeftijd moeten worden afgeleerd. Een volwassen wolfhond (van 60 kilo of meer)  leren om niet te bijten is echt niet prettig, laat staan hoe gevaarlijk dat kan zijn.

Dagelijks overwegingen

* Wolfhonden zijn ontsnappingsspecialisten en kunstenaars op dit vlak. Ze hebben een ontsnappingsveilige omheining nodig met veel ruimte om te rennen. Wolfhonden, en eigenlijk ook honden, mogen nooit aan een ketting liggen als normale gang van zaken in het dagelijks leven. De minimale benodigde ruimte is 1,8 m hoog met punten aan het einde (afhankelijk van de grootte van de hond), en een graafproof bodem.

* Wolfhonden hebben gezelschap nodig, zowel hondachtigen als mensen. Een andere wolfhond of groot hondenras van het andere geslacht is wenselijk.

* Wolven zijn carnivoren. Hoge generatie wolfhonden zullen het niet goed doen op alleen droogvoer. Wees alert op het gebruik van vers vlees in de voeding. Het is een goed idee om vooraf een bron voor vlees te vinden, en uit te zoeken met welke kosten dit gepaard gaat.

* Wolven en hoge generatie wolfhonden vervoeren in een auto is moeilijk. Om ze erin te krijgen is al een uitdaging op zich, en velen zullen hun urine en facies laten lopen uit pure angst gedurende de rit. Sommige eigenaren zullen het nodig vinden om hun dieren te versuffen of verdoven alvorens ze te vervoeren. Wees er echter alert op dat sommige dierenartsen zullen weigeren om een wolfhond te behandelen. Ook zullen enkelen uw wolfhond niet willen enten tegen hondsdolheid, gezien het effect ervan bij dit soort dieren nog niet bewezen is.

Getallen en percentages...
Aangenomen wordt dat meer dan 90 % van de wolfhonden verkocht in de VS beschreven staat als een hogere generatie wolfhond, dan echt het geval is. Het gevaar hiervan is dat een nieuwe eigenaar een lage generatie wolfhond benadert als een hoge generatie en als een hond traint zonder problemen, het in huis laat zonder vernielingen te hebben etc. Deze eigenaar zal ronduit iedereen vertellen hoe goed deze hoge generatie wolfhonden te trainen zijn, hoe makkelijk ze zijn, en dat ze niet meer problemen geven als de normale huishond. Iemand anders hoort dit aan, of dezelfde persoon neemt nogmaals een wolfhond, en krijgt bij toeval een echt hogere generatie wolfhond. Dan zal deze persoon een grote verassing te wachten staan!!!
Houd ook altijd rekening met het gegeven dat het aantal generaties tussen de wolf en de wolfhond, zijn gedrag beïnvloedt! Een wolfhond van 8 generaties naar beneden van de echte wolf, zal minder wolfachtig zijn dan een wolfhond van de derde generatie!
De meeste hoge generatie wolfhonden (en zeker de pure wolven) zijn GEEN goede huisdieren; de meeste mensen die een hoge generatie wolfhond hebben, houden ze als pup in huis, en verbannen het naar de tuin nadat het gedrag en de vernielingen een te groot probleem worden. Dit wil niet zeggen dat het nooit iemand gelukt is om een hogere generatie wolfhond in huis te houden (en velen die denken dat ze het wel hebben gedaan, hebben meestal een lagere generatie wolfhond dan ze denken) maar het kost heel veel tijd, toewijding en geduld. En staat dat dan in verhouding met het nemen van een gewone hond of een lagere generatie wolfhond??

Opmerking:
Wolven worden traditioneel gedekt met Malamutes en Husky's, en worden ook soms gekruist met Duitse Herders. Ten gevolge van de populariteit van de wolfhond, zijn er onethische fokkers die begonnen zijn met het kruisen van wolven met agressieve soorten honden, zoals  pit bulls. Deze particuliere kruisingen zijn een gevaar voor de toekomst van de wolfhonden waar dan ook ter wereld. Met dit soort kruisingen is het wachten op een ongeluk !